...Twoje Bieszczady - serwis dla wszystkich którym Bieszczady w duszy grają...
zdjęcia
- szlaki i ścieżki piesze
- warto zobaczyć
- warto wiedzieć
- skitour
- bieszczadzka kolejka leśna
- wodospady mapa Bieszczadów - informacje praktyczne - trasy rowerowe - trasy samochodowe - miejscowości - dawne wsie - cerkwie - cmentarze i cerkwiska - kirkuty - kapliczki - fauna - flora - reportaże - rozmaitości - bieszczadzkie wspomnienia schroniska - bazy namiotowe i chatki - noclegi - aktualności (archiwum) - redakcja (kontakt) - nasza grupa na FB
Cerkwie drewniane w Bieszczadach
Cerkwie murowane Kapliczki w Bieszczadach Dawne cmentarze, cerkwie i cerkwiska Ikonostas O ikonie słów kilka Bojkowszczyzna Zachodnia. Ochrona zasobów kulturowych - działania praktyczne (pdf) Cmentarze żydowskie (kirkuty) Cmentarze ewangelickie Bandrów i Stebnik (Steinfels); cm. gr.kat. w Stebniku Cmentarze wojskowe w Komańczy Cmentarz wojskowy w Lesku Kościół w Woli Michowej Kościół w Komańczy Obelisk UPA Baligród i okolice Bóbrka Buk k.Terki Bystre k.Czarnej Cisna i okolice Czarna i okolice Daszówka Duszatyn Dwernik i Dwerniczek Glinne Jankowce Kalnica k.Baligrodu Komańcza i okolice - Mogiła - legenda - drewniany kościółek - klasztor Nazaretanek Lutowiska Łupków Mików Muczne Myczkowce Nasiczne Olszanica Orelec Prełuki Rajskie Roztoki Górne Rzepedź Sękowiec i okolice Serednie Małe Smolnik nad Osławą Solinka Solina i okolice - bieszczadzkie zapory - tajemnica zatoki Stefkowa Terka Uherce Mineralne Ustjanowa Ustrzyki Górne Wetlina Wola Matiaszowa Wola Michowa Wołosate Zatwarnica Zwierzyń Balnica Beniowa Bereźnica Niżna Bukowiec Caryńskie Choceń Dydiowa Dźwiniacz Górny Hulskie Huczwice Jawornik Jaworzec Kamionki Krywe Łokieć Łopienka - rys historyczny Łopienki - Chrystus Bieszczadzki Łuh Rabe k.Baligrodu Rosolin Ruskie Sianki Skorodne Sokoliki Sokołowa Wola Studenne Tarnawa Niżna i Wyżna Tworylne - Tworylczyk Tyskowa Zawój Zubeńsko Żurawin » Miejscowości | Solina Solina i okoliceSolina - należy do miejscowości, której nazwa większości z Polaków wydaje się być znana a słysząc brzmienie słowa Solina wiemy przeważnie z czego ta miejscowość słynie i gdzie się znajduje.
Bieszczadzkie Krupówki - zapora solińska
foto: P. Szechyński Do Soliny dojeżdżamy od strony Leska kierując się trasą, z której należy zjechać w lewo tuż za miejscowością Myczków (będzie drogowskaz). Po kilku kilometrach jazdy, mijając Podkaliszcze dotrzemy do Soliny. Jeżeli jedziemy z przeciwnego kierunku, tj. od strony Ustrzyk Górnych i Czarnej, do Soliny skręcamy na tym samym skrzyżowaniu, oczywiście już w prawo, ponieważ jest to jedyny dojazd do Soliny od tej strony. Natomiast jadący od północy, na przykład od strony Bóbrki czy Ustrzyk Dolnych, wjeżdżają do Soliny poniżej zapory. Geograficznie zarówno Solina jak i całe jezioro (zalew) nie leżą w Bieszczadach tylko w Górach Sanocko-Turczańskich.
Budy, kramy i kramiki przed zaporą od strony parkingów. Latem przy dobrej pogodzie ruch jest tu ogromny
foto: P. Szechyński Zapora solińska jest jedną z największych atrakcji turystycznych tej miejscowości a także całych Bieszczadów w ich granicach turystycznych (a już na pewno dla tych, którzy nie przepadają za wyprawami w góry). Jeżeli ktoś zamierza zwiedzić zaporę zakładając, że porusza się samochodem, należy zostawić pojazd na jednym z płatnych parkingów. Na parking położony najbliżej zapory, trzeba zjechać skręcając w prawo na pierwszym ostrym zakręcie przy wjeździe do Soliny od strony południowej (szczególnie w weekendy trudno tu o miejsce) i dalej udać się pieszo w kierunku zapory. Parkingów zresztą obecnie jest tu sporo. Po drodze do zapory niezliczone punkty gastronomiczne, kioski i stragany sprzedawców pamiątek, fotografów itp. Na tym odcinku czasem odrzuca już sam zapach.
Na Zalewie Solińskim
foto: P. Szechyński Tuż przed wejściem na zaporę znajduje się tablica informacyjna, która w skrócie przedstawia jej parametry, moc elektrowni oraz datę powstania. Po prawej stronie znajdują się siatki, które okalają stromą w tym miejscu skarpę. Założono je by chronić to zbocze przed nadmiernym kruszeniem a także turystów przed spadającymi odłamkami. Wchodzimy na zaporę. Niegdyś obowiązywał tu całkowity zakaz fotografowania, obecnie nie ma już z tym problemu. Ponadto zapora monitorowana jest na całej długości przez kamery. Po wejściu na zaporę, po jej prawej stronie otwiera się piękny widok na Zalew Soliński, choć ze względu na jego zawiłość z zapory można oglądać tylko niewielki fragment tego zbiornika. Jeżeli spojrzymy w dół w stronę tafli jeziora, zauważymy sporą ilość ryb, pływających przy zaporze tuż pod powierzchnią wody - głównie klenie, ale inne gatunki również się trafiają.
Kolejka gondolowa w Solinie
foto: M. Piela
1 lipca 2022 uruchomiona została w Solinie kolej gondolowa, która prowadzi z góry Płasza (dolna stacja, przed zaporą) na Jawor (górna stacja),
gdzie znajduje się wieża (55 metrów) i platforma widokowa. Jest tu również przeszklony chodnik, tzw. "skywalk", kawiarnia widokowa, karczma "Jawor" oraz
Park Tematyczny. Natomiast w budynku stacji początkowej znajdują się atrakcje multimedialne. Trasa kolejki biegnie obok zapory solińskiej, równolegle do niej i znacznie powyżej.
Długość trasy: 1580 m, czas przejazdu między stacjami: nieco ponad 5 minut. W okresie letnim kolejka czynna będzie w godzinach 10.00 - 21.00.
Park tematyczny Tajemnicza Solina
foto: M. Piela Park tematyczny Tajemnicza Solina, otwarty został 23.07.2022. W zamyśle nawiązuje do tzw. bieszczadzkich legend, stąd spotkamy tu m.in. Wioskę Czadów, Osadę Olbrzymów, Studnię bez dna i Labirynt Biesa oraz roztańczone Rusałki. Ponadto zjeżdżalnie i wiele innych atrakcji dla dzieci i dorosłych. Na teren parku nie wejdziemy z psem. W odległości ok. kilkudziesięciu metrów od zapory znajdują się rozmieszczone dość symetrycznie boje. Jest to granica strefy, której nie mogą przekraczać żadne jednostki pływające. Imponujące wrażenie robi tama z przeciwnej strony. Kilkadziesiąt metrów które dzieli koronę od jej podstawy są niezapomnianym widokiem. Bardziej zainteresowanych samą zaporą oraz elektrownią może ucieszyć informacja, że obecnie jest już możliwość zwiedzania korpusu zapory dla wszystkich, ponieważ do roku 2006 dotyczyło to tylko grup zorganizowanych. Zwiedzanie wnętrza solińskiej hydroelektrowni dla osób indywidualnych dostępne jest codziennie oprócz niedziel w godzinach 9, 10, 11, 12, 13 i 14.00 (tylko z przewodnikiem), minimalna ilość osób: 15, temperatura we wnętrzu: ok. 7 st.C. Koszt zwiedzania: 18 zł dorośli, 13 zł młodzież szkolna i studenci. Po wybuchu epidemii COVID-19 zwiedzanie wnętrza zapory zostało zawieszone do odwołania.
Mural na zaporze solińskiej. Niestety zanikł i dziś jest już nieczytelny.
foto: M. Piela
Gdy pada letni deszcz
foto: P. Szechyński Latem 2015 na solińskiej zaporze powstał największy na świecie mural. Rysunek - przedstawiający zwierzęta - miał ok. 3600 m². Wykonany został bez użycia farb, przy pomocy wysokociśnieniowej myjki (efekt uzyskano zmywając brud) a autorem projektu jest Przemysław "Trust" Truściński, znany polski ilustrator i autor komiksów. Niestety po kilku latach mural zanikł i dziś jest całkowicie niewidoczny.
Idealne miejsce do uprawiania żeglarstwa
foto: P. Olejnik Przechodząc liczącą 664 m długości zaporę, można się udać w kierunku kąpieliska, bądź przystani statków turystycznych. Na przystani znajduje się także wypożyczalnia sprzętu pływającego. Liczba znajdujących się za zaporą sklepików, pizzerii oraz wszelkiego rodzaju innych punktów gastronomicznych robi wrażenie, ale też przytłacza kiczowatym wyglądem, hałasem, zapachem i ciasnotą. Troszeczkę powyżej znajduje się camping "Jawor", na który jeżeli zamierzamy dostać się samochodem musimy wyjechać z Soliny w kierunku Bóbrki, skręcić przed tą miejscowością na Łobozew Dolny, a dalej mijając miejscowość Jawor dojeżdżamy do campingu (w Jaworze jest rozwidlenie na którym jedziemy w lewo, ponieważ droga w prawo wyprowadziłaby na Półwysep Jawor. Z campingu ładny widok na zalew oraz zaporę.
Zapora i fragment przystani Białej Floty
foto: P. Szechyński Ze wspomnianej wcześniej przystani kursują stateczki turystyczne, które w sezonie odpływają praktycznie co 30 minut, więc z tej atrakcji także można skorzystać. Bilety na rejs statkiem kosztują 35 zł dla osób dorosłych, 30 zł dla młodzieży szkolnej a dzieci do 3 lat płyną bezpłatnie. Trasa kursowania statków zmienia się nieznacznie co kilka lat.
Wyspa Okresowa - w głębi zapora
foto: M. Piela Obecnie płyną one na ogół dwoma trasami. Pierwszy najpierw prosto w kierunku Wyspy Małej (po drodze jest jeszcze nie zawsze widoczna wyspa Okresowa - w zależności od poziomu wody w zbiorniku albo ją widać, albo nie). Zimą i wiosną znajduje się zazwyczaj 4-5 m pod powierzchnią wody), następnie stateczek mija ją po lewej burcie i zmierza w kierunku Wyspy Dużej, zwanej też Wyspą Energetyka mając po prawej Polańczyk, którą opływa w ok. 2/3 długości następnie zawraca i tą samą drogą zmierza do Soliny. Druga trasa prowadzi najpierw podobnie do pierwszej z tym, że Wyspa Mała zostaje po prawej burcie a statek opływa Półwysep Jawor i zawraca w miejscu gdzie powinno być widać sporo wystających z wody pozostałości po dawnym lesie. Jeżeli ktoś nigdy nie płynął "Bieszczadzką flotą" warto z jej usług skorzystać, polecamy także zajęcie sobie miejsc (przy ładnej pogodzie) na "wolnym powietrzu" ponieważ płynąc wewnątrz statku trudno oprzeć się wrażeniu, iż poruszamy się pociągiem (to chyba z powodu okien i ławek). Obecnie na "Białą flotę" w Solinie składają się statki: "Żubr", "Bieszczady" i "Victoria" oraz szkuner gaflowy "Perła Soliny". Ogółem na całym zalewie pływa jeszcze kilka innych statków wycieczkowych. Są to m.in. "Tramp", "Bryza" oraz szkuner "Smok" - pływające z Polańczyka, statek "Werlas" (Solina-Jawor) i statek "Komandor" (WZW Jawor).
Solińska "Biała flota"
foto: A. Szechyński
Solina, okolice zapory
foto: P. Szechyński Nieopodal przystani znajduje się kąpielisko oraz zjeżdżalnia wodna. Ciekawostką jest fakt, że w Solinie do niedawna nie było ani jednego kąpieliska z ratownikiem. Obecnie na terenie Gminy Solina są tylko 4 kapieliska chronione przez ratowników oraz jedno miejsce okazjonanie wykorzystywane do kąpieli. W sezonie 2023 są to: Solina - Góra Jawor (kąpielisko obok Białej Floty), Polańczyk (Cypel oraz Patelnia) i kąpielisko "Zielona plaża" w Zawozie. Należy pamiętać, że na całym Zalewie Solińskim obowiązuje zakaz kąpieli "na dziko". Ukształtowanie dna zbiornika oraz wystające z wody pozostałości po zalanym terenie sprawiają, że zalew ten potrafi być zdradliwy - od początku istnienia zalewu (1968) utonęło tu ponad 200 osób. Kąpielisko w Solinie jest dość mikre (delikatnie mówiąc) - w sezonie, przy upalnej pogodzie może być ciasno.
Na bezpieczeństwem pływających czuwa WOPR
foto: P. Olejnik Praktycznie na wszystkich przystaniach istnieje możliwość wypożyczenia sprzętu pływającego. Ceny wahają się w granicach: 20 do 40 zł/godzina za kajaki, łódki wiosłowe, rowery wodne oraz ok. 250 zł za wyczarterowanie jachtu. Suma sumarum, Solina jest przeludniomym w sezonie turystycznym kurortem, którego największym atutem jest zapora wodna oraz kolejka linowa, gdzie z wagoników-gondoli kursujących w pobliżu zapory, można oglądać teren z nieco innej niż dotychczas perspektywy. Do bólu skomercjalizowana miejscowość z mnóstwem sklepików, bud i kramików sprzedających turystom szwarc, mydło i powidło (na ogół tandeta mająca niewiele wspólnego z Bieszczadami) pomału zaczyna tracić popularność na rzecz rzadziej odwiedzanych miejscowości. Jeśli dołożyć do tego brak miejsc parkingowych, nieuzasadnioną drożyznę, śmieci i hałas można sparafrazować znane powiedzenie: "Zobaczyć Solinę i ...więcej nie przyjeżdżać".
Po prostu Solina
foto: P. Olejnik Gwoździem do trumny jeszcze jakiś czas temu, wydawało się być duże zanieczyszczenie wody. W roku 2010 kapieliska były dwukrotnie zamykane przez Sanepid z powodu zatrucia wody bakteriami pochodzenia kałowego. Bakterie coli, salmonelli obecne były szczególnie w Solinie, Polańczyku, Wołkowyji i Chrewcie. Niestety wszędzie tam ścieki spuszczane są do jeziora oraz rzek do niego wpadających. Spadek liczby turystów z tego powodu widoczny był szczególnie w latach 2012-2014. Ponieważ bakterie fekalne są groźne dla człowieka a zakażenie nimi może prowadzić do poważnych schorzeń, warto upewnić się co do czystości danego miejsca wybierając go na wypoczynek. W owym roku 2010 trudno przypuszczać, aby bakterie obecne były w wodzie tylko dwukrotnie. Turyści kąpali się w nich po prostu przez całe lato, gdyż szambo spływa do jeziora cały czas a nie tylko podczas kontroli. Obecnie, zgodnie z obowiązującymi wymogami właściciel / dzierżawca kąpieliska ma obowiązek oznakowac kąpielisko tablicą, na której musza znaleźć się m.in. bieżąca ocena jakości wody w kąpielisku, informacja o zakazie kąpieli i innych zaleceniach, ogólny opis wody w kąpielisku, sporządzony w oparciu o profil wody w przedstawiony w języku nietechnicznym. Ponadto Organizator zobowiązany jest do wykonania badań jakości wody w ramach kontroli wewnętrznej. Na wspomnianej tablicy musi znajdowac się również nazwa i numer telefonu kontaktowego powiatowej stacji sanitarno-epidemiologicznej nadzorującej to kąpielisko, z którego w razie wątpliwości należy skorzystać. Wspomniana sytuacja nie dotyczy całego jeziora, ani całej linii brzegowej wymienionych miejscowości o czym również warto pamiętać, co nie zmienia faktu, że ścieki lecą do jeziora nadal a ludzie się w nich czasem kąpią, tylko o tym nie wiedzą.
Późny, letni wieczór na solińskiej zaporze
foto: P. Szechyński Jezioro Solińskie
Zalew Soliński charakteryzuje się wyjątkowo dużymi wahaniami poziomu
wody. Różnice osiągają 10-15 m, przy czym zmiany poziomu mogą następować bardzo szybko. Z
dnia na dzień poziom wody może zmienić się nawet o 1m. Jako główne powody takiego stanu rzeczy
podaje się dużą zmienność przepływów Sanu, przepompowywanie wody ze zbiornika
Myczkowieckiego do Solińskiego i jej oddawanie, oraz charakteryzujące się stromymi
brzegami ukształtowanie dna jeziora, przez co różnice są bardziej widoczne w pionie.
Południowa część jeziora dzieli się na dwie odnogi. Zachodnia dochodzi do Bukowca i ma
około 14 km długości, natomiast wschodnia, która jest większa powierzchniowo, dochodzi
do Rajskiego, a jej odgałęzienie do Chrewtu. Odnoga ta ma ok. 27 km długości. Natomiast
łączna długość linii brzegowej zbiornika wynosi ok. 160 km. Średnia głębokość
jeziora to 25 m, a maksymalna ponad 60 m.
Zalew Soliński
foto: P. Szechyński Jezioro Myczkowieckie (Zalew Myczkowiecki) - jest nieporównywalnie mniejsze od Solińskiego, ma ok. 2 km kwadratowe powierzchni, pojemność ok. 10 mln metrów sześciennych, a długość ok. 6 km. Średnia głębokość tego zbiornika wynosi 5 m, natomiast maksymalna ok. 15 m. Ciekawostką jest fakt, że temperatura wody zbiornika Myczkowieckiego jest o około 5 st/C niższa od temperatury w Jeziorze Solińskim. Dzieje się tak dlatego, że zbiornik myczkowiecki jest zbornikiem wyrównawczym dla solińskiego co powoduje mieszanie się wód obu tych akwenów, przy czym do Jeziora/Zalewu Myczkowieckiego dostaje się woda z dennych warstw zbiornika Solińskiego, stąd wahania temperatury. W odróżnieniu od Zalewu Solińskiego, Zalew Myczkowiecki posiada przeważnie łagodne brzegi. Jest tu znacznie mniej rozwinięte zaplecze turystyczne, jednak na jego brak i tu nie można narzekać. Najwięcej miejsc gdzie można się zatrzymać jest w okolicy samych Myczkowiec po północnej stronie jeziora oraz pomiędzy Myczkowcami a Bóbrką, u podnóża góry Koziniec (527 m n.p.m). Miejscowości w pobliżu Soliny:Polańczyk - to obok Soliny zdecydowanie najbardziej znany i popularny kurort nad Zalewem Solińskim.
Polańczyk Zdrój
foto: P. Szechyński
Polańczyk
foto: P. Szechyński Dzieli się na Polańczyk, oraz Polańczyk Zdrój leżący na początku tzw. Cyplu Polańczyka. Na samym końcu tego cypla znajduje się Centralna Baza WOPR oraz kąpielisko. Polańczyk posiada status uzdrowiska nadany w 1974 r., leczy się tu głównie choroby układu oddechowego. Jest tu również park zdrojowy. W Polańczyku występują następujące wody mineralne: wodorowo-chlorkowo-sodowe, wodoro-węglanowo-chlorkowo-sodowe oraz wodoro-węglanowochlorkowo-bromkowo- jodowe. Jest w Polańczyku sporo ośrodków wypoczynkowych min. "Dedal", "Atrium", "Plon", "Solinka" , "Skalny" i "Unitra" a także dużo domków letniskowych. Przy przystani "Unitry" znajduje się wyznaczone kąpielisko. Pewnym "minusem" jest fakt, że w Polańczyku brzegi zbiornika są bardzo strome, stąd ograniczony dostęp do jeziora, jednak przeważnie każdy z ośrodków posiada własną przystań i zejście do niej prowadzące.
O wiele łagodniejsze brzegi są w okolicy promu na Wyspę Energetyka. Na samej wyspie jest min. wypożyczalnia sprzętu wodnego,
obok niej kąpielisko i przystań. Kolejna wypożyczalnia sprzętu pływającego znajduje się na cyplu Polańczyka, przy Głównej Bazie WOPR, od
strony Zatoki Komunalnych (Fiord Nelsona). Z Polańczyka kursuje statek wycieczkowy "Tramp". Opływa on m.in. Wyspę Skalistą
i wraca z powrotem do Polańczyka, więcej:
Z punktu widokowego w Polańczyku
foto: P. Szechyński
Polańczyk
foto: P. Szechyński Zimą w Polańczyku jeszcze jakiś czas temu można było pojeżdzić także na nartach. Jest tu niewielki wyciąg (280 m) na górę Horb, który w obecnych czasach nie działa. Bardzo ładny widok na jezioro roztacza się z trasy małej obwodnicy, nieopodal jej skrzyżowania z drogą do Zdroju oraz ze wzgórza Sawin, gdzie znajduje się charakterystyczny trójnóg geodezyjny. Powstał tutaj punkt widokowy - są ławki oraz panorama z opisem tego co widać. W roku 2020 punkt został zmodernizowany poprzez dodanie zadaszonej wiaty oraz zamontowanie lunet. Do ciekawszych obiektów znajdujących się w Polańczyku, zaliczyć należy murowaną cerkiew z 1907 r. - obecnie sanktuarium Matki Bożej Pięknej Miłości, w której dziś funkcjonuje kościół-sanktuarium, plebanię także z 1907 roku oraz znajdującą się przy cmentarzu kaplicę z 1909 roku i cudowne źródełko. We wspomnianym kościele znajduje się min. Ikona Matki Boskiej z pierwszej połowy XVIIIw. pochodząca z cerkwi w Łopience, więcej: Dzieje cerkwi i kultu cudownego obrazu Matki Bożej Łopieńskiej Bóbrka - jest to wieś położona w dolinie Sanu, nad Jeziorem Myczkowieckim. Początki wsi sięgają XV w. W latach 1876-88 we dworze w Bóbrce mieszkał znany komediopisarz i miłośnik Bieszczadów Józef Bliziński, autor takich komedii jak "Rozbitkowie" i "Pan Damazy". W Bóbrce znajduje się tablica pamiątkowa poświęcona jego pamięci. Mieszkańcy Bóbrki wsławili się min. Biorąc udział w 1932r w krwawo stłumionym powstaniu leskim, przeciwko próbie wprowadzenia pracy przymusowej przy budowie dróg. W 1962r odsłonięto pomnik poświęcony tym wydarzeniom. (przy głównej drodze przed Soliną). Nieopodal Bóbrki znajduje się także nieczynny dziś kamieniołom. (pomiędzy wsią, a szczytem Kozińca, na jego zboczu). Z tego kamieniołomu pochodził surowiec do budowy zapory w Solinie. Więcej o Bóbrce
Chrewt ze szlaku niebieskiego do Teleśnicy
foto: P. Szechyński Chrewt - jest niewielką miejscowością położoną przy końcu odnogi wschodniej jeziora, która rozgałęzia się na dwie mniejsze odnogi. Jedna z nich prowadzi do Rajskiego, a druga właśnie na Chrewt jako Zatoka Potoku Czarnego, ponieważ Potok Czarny uchodzi w tym miejscu do jeziora. Na Chrewcie jest spory camping z zapleczem sanitarnym, wyznaczone kąpielisko z ratownikiem (posterunek WOPR), bar "Nad Zalewem", oraz kilka ośrodków wypoczynkowych. Zatoka ta jest bardzo płytka, po obu jej stronach są rozległe mielizny. Zanim powstał Zalew Soliński, oraz jeszcze wcześniej czyli przed wojną, Chrewt był dużą wsią, jednak większa jego część została spalona przez UPA, a pozostałości zatopione wodami zbiornika. Wołkowyja - wieś założona na prawie wołoskim ok. 1463r. Dawna Wołkowyja ciągnęła się od ujścia potoku Wołkowyjka do Solinki w górę jej doliny, oraz w dolinie samej Solinki. Wołkowyja bardzo ucierpiała w czasie walk z UPA - wielu jej mieszkańców zostało zamordowanych. Z dawnych pamiątek zachowało się cerkwisko, dzwonnica parawanowa oraz dawny cmentarz. Obecnie Wołkowyja jest chętnie odwiedzana przez turystów lubiących wypoczynek nad wodą. Jest tu kąpielisko, wypożyczalnia sprzętu wodnego, sporo barów, smażalni ryb, oraz pola namiotowe i camping. Jeden z campingów znajduje się przy wyjeździe z Wołkowyji w kierunku Bukowca, niejako za smażalnią ryb (po objechaniu zatoki, pierwszy podjazd pod górę), natomiast drugi jakiś kilometr dalej (Czaków). Pomiędzy campingami znajduje się ośrodek zarybieniowy. Dość przyjemny jest zajazd "Kuźnia" , tuż przy końcu zatoki, można tu wynająć pokoje i całkiem nieźle zjeść w przystępnej cenie. Podobnie jak Chrewt, Wołkowyja jest bardzo płytką zatoką i przy niskim poziomie wody część od ośrodka zarybieniowego, aż pod Bukowiec jest w zasadzie niedostępna dla rekreacji, ponieważ woda znajduje się wtedy jedynie na środku zatoki, a oddzielają nas od niej spore połacie mułu i błota.
Nad Jeziorem Solińskim
foto: P. Szechyński
Bukowiec - wioska na południowym końcu odnogi Jeziora Solińskiego, leżąca u stóp Korbani i Kiczery. Wieś
pochodzi prawdopodobnie z 1498 r. W Bukowcu wpada do jeziora
Solinka, która przed Bukowcem tworzy bardzo malownicze zakola. Jest tu między innymi
pole namiotowe (camping) położone pomiędzy dwoma mostami, otoczone niejako z trzech
stron wodą. Z Bukowca wyznakowano ścieżkę spacerową na Korbanię, doskonały punkt widokowy na okolice.
Myczkowce - położone są w dolinie Sanu w pobliżu zapory i Jeziora Myczkowieckiego. W
czasach średniowiecza na pobliskim wzgórzu stał warowny gród, stąd też góra przyjęła
nazwę Grodzisko (552 m n.p.m.). Myczkowce są jedną z najstarszych bieszczadzkich wsi,
zostały założone w 1376r. Od czasów wybudowania zapory Myczkowce rozwijają się jako
ośrodek wypoczynkowy i turystyczny. Z ciekawszych zabytków Myczkowców należy wymienić
spichlerz podworski z XIX w, i kapliczkę upamiętniającą zniesienie pańszczyzny w 1848r.
Znajduje się tu także kościół murowany (kiedyś cerkiew) z 1912 r. W Myczkowcach -
Osiedlu jest urwisko skalne na Sanem o ciekawie wykształconych formach skalnych, uznane za pomnik przyrody.
Po prostu Solina
foto: P. Olejnik Podsumowując nie sposób nie zauważyć, że Solina i okolice przyciągają nas przede wszystkim z powodu jeziora. Jezioro Solińskie jest piękne i warto nad nim przynajmniej raz w życiu być, choć wydaje się, że kto raz tu przyjedzie będzie chciał jeszcze wrócić. Sporo uroku zbiornikowi dodają okalające go wzniesienia i lasy ("zielone wzgórza nad Soliną"), oraz strome brzegi przechodzące miejscami w fiordy. Należy pamiętać, że Zalew Soliński objęty jest strefą ciszy w związku z tym wprowadzono tu zakaz używania łodzi motorowych z silnikami spalinowymi, nie dotyczy to jedynie policji wodnej oraz WOPR. Jeśli chodzi o ośrodki wypoczynkowe, to jednym z najlepszych jest na pewno Wojskowy Ośrodek Wypoczynkowy "Jawor", położony u stóp góry Jawor w centralnej części jeziora, na Półwyspie Jawor. Wybudowano w nim między innymi obiekty sportowo-rekreacyjne jak: hala sportowa i boiska, przystań wodna, kryta pływalnia i kawiarnia, a na stoku góry Jawor jest wyciąg orczykowy o długości 920 metrów i trasie zjazdu wynoszącej ok. 1500m. Z pewnością, aby zobaczyć jak największą część jeziora, poznać jego odnogi i zatoczki, dobrze jest przyjechać tu z własnym sprzętem pływającym, jednak korzystając z dróg okalających jezioro, oraz wypożyczalni sprzętu wodnego, także powinno udać się nie przegapić najciekawszych jego fragmentów. Zobacz także:
Jezioro Solińskie - galeria zdjęć
Zalew Soliński - zielone wzgórza nad Soliną
foto: P. Szechyński
Zalew Soliński
foto: P. Szechyński
Zalew Soliński w Polańczyku
foto: P. Szechyński
Wyspa Okresowa - w głębi zapora
foto: M. Piela
Polańczyk - Zdrój
foto: P. Szechyński
Zaraz po wejściu na zaporę z prawej strony
foto: P. Szechyński
Solina, korona zapory zimą
foto: P. Szechyński
Polańczyk, prom na wyspę Energetyka
foto: P. Szechyński
Kamera w Czaszynie
Schroniska Schroniska PTSM Bazy namiotowe i chatki Harcerskie bazy i hoteliki Noclegi Mapa Bieszczady - wersja online Mapy Bieszczadów - recenzje Mapy wycinkowe - recenzje Przewodniki Ciekawe wydawnictwa Szlaki turystyczne - opisy Szlaki turystyczne - wykaz Czasy przejść Ścieżki przyrodnicze - wykaz Regulamin BdPN Punkty kasowe BdPN Bieszczadzka Kolejka Leśna Jazdy konne Rejsy po Zalewie Solińskim Wyciągi narciarskie Muzea Informacja turystyczna Przewodnicy Przewoźnicy (Bus) Przejścia graniczne Traperska przygoda - tabory Z psem w Bieszczady Zagroda pokazowa żubrów Wędkarskie eldorado na Sanie Park Gwiezdnego Nieba Bieszczady Karpackie niebo Sery w Bieszczadach Wypał węgla drzewnego Jaskinie Snowgliding w Bieszczadach Bieszczadzkie szybowiska Bieszcz. Centrum Nordic Walking Trochę historii Podział (granice) Bieszczadów Losy bieszczadzkiej ludności Różne plany rozwoju Bieszczadów Na wyniosłych połoninach BdPN Nie tylko Wysokie Sieć wodna Geocaching Fauna Bieszczadów Flora Bieszczadów Leśny Kompleks Promocyjny "Lasy Bieszczadzkie" Ukraińska Powstańcza Armia Karol Wojtyła w Bieszczadach Bieszczady pół wieku temu Bieszczady w filmie Polowanie w Bieszczadach Reportaże Rozmaitości bieszczadzkie Tarnica z Wołosatego Halicz z Wołosatego Bukowe Berdo z Mucznego Krzemień Szeroki Wierch Połonina Caryńska Połonina Wetlińska Smerek (wieś) - Smerek - Połonina Wetlińska - Brzegi Górne Cisna - Jasło - Smerek (wieś) Przysłup - Jasło Suche Rzeki - Smerek Dwernik-Kamień Pętla: Wetlina - Riaba Skała - Czerteż - Kremenaros - Rawki - Dział - Wetlina Mała i Wielka Rawka z p. Wyżniańskiej Ścieżka "Berehy Górne" Chryszczata z Komańczy Chryszczata z Jeziorka Bobrowego Szlak Huczwice - Chryszczata Wołosań z Żubraczego Jaworne - Kołonice - Jabłonki Krąglica Hyrlata Szlak graniczny Łupków - Balnica Przełęcz nad Roztokami - Ruske Przełęcz nad Roztokami - Okrąglik - Jasło Jasło i Okrąglik ze Strzebowisk Łopiennik Ścieżka Jeleni Skok z Cisnej (wieża widokowa) Opołonek i Kińczyk Bukowski Ścieżka dendrologiczno-historyczna w Berehach Przysłup Caryński z Bereżek Bukowiec - Sianki - Źródła Sanu Tarnawa Niżna - Dźwiniacz Górny Brenzberg - ścieżka Krutyjówka - ścieżka Tworylne i Krywe z Rajskiego Terka - Studenne Otaczarnia w Bukowcu Rajskie - Studenne (most) Przysłup - Krywe Korbania z Bukowca Korbania z Łopienki i Tyskowej Suliła Wola Michowa - Balnica szl. żółtym Z Balnicy do Osadnego Do Solinki z Żubraczego Zwierzyń - Myczków Tyskowa i Radziejowa ze Stężnicy Lasumiła - najgrubsza jodła Jodła k.Pszczelin - opis ścieżki Stare Procisne, ścieżka Dwernik - Procisne, ścieżka Przez bieszczadzki las - ścieżka Nasiczne - Sękowiec Kopalnia ropy Polana - Ostre Holica z Ustianowej - ścieżka Hylaty - ścieżka hist-przyrodnicza Huczwice - ścieżka geologiczna Komańcza - ścieżka dydaktyczna Jawornik - ścieżka Gminny szlak Baligród Bukowy Dwór - ścieżka przyrodnicza Po ekomuzeum w krainie bobrów Dolina Potoku Zwór Wodospady i kaskady Jeziorka Duszatyńskie Jeziorko Bobrowe Sine Wiry "Gołoborze" i dolina Rabskiego Rezerwat "Przełom Osławy" Rezerwat "Śnieżyca wiosenna w Dwerniczku" Torfowisko "Tarnawa" Torfowisko "Wołosate" Jaskinie w Nasicznem Grota w Rosolinie Rezerwat "Hulskie" Młyn w Hulskiem Pichurów - punkt widokowy Przełęcz Wyżna - pkt. widokowy Przełęcz Żebrak Zagroda pokazowa żubrów Mini-zoo w Lisznej i Myczkowcach Kamień leski Koziniec kamieniołom Skałki Myczkowieckie Kolejowy Smolnik Ogród biblijny w Myczkowcach Miniatury cerkwi Myczkowce Entomo-zieleniec Myczkowce MBL Sanok - skansen w Sanoku Park miejski w Sanoku Zielony domek w Ustrzykach G. Muzeum Historii Bieszczad Klasztor w Zagórzu Droga krzyżowa w Zagórzu Sanktuarium w Jasieniu Ekomuzeum Hołe Pomnik Tołhaja Most podwieszany w Dwerniczku XIX-wieczny most kolejki Radoszyckie źródełko - legenda o radoszyckim źródełku Nowe pomniki przyrody w dolinie Osławy i Kalniczki Góry Słonne Rezerwat Sobień Rezerwat "Polanki" Góry Słonne - pkt. widokowy Hyrlata (1103 m) zimą Matragona (990 m) zimą Osina (963m n.p.m.) Płasza, Kurników Beskid, Okrąglik Trasy rowerowe Trasy samochodowe Stan dróg w Bieszczadach Parkingi Zalew Starina (Słowacja) Projekt Rozłucz Jasienica Zamkowa Stara Sól Bieszczady Wschodnie - relacja z wyjazdu 2005 Czarnohora, relacja z wyjazdu 2006
Serwis nasz i współpracujący z nami reklamodawcy zbierają i przechowują tzw. pliki cookies zarówno do np. statystyk, jak i w celach reklamowych. Korzystając z naszych stron bez zmiany ustawien przegladarki będą one zapisane w pamięci urządzenia. Przeglądając nasz serwis ZGADZASZ się na wykorzystywanie tych plików. Szczegółowe informacje na temat cookies znajdują się w naszej Polityce prywatności © Twoje Bieszczady 2001-2024 |