» Szlaki piesze | Korbania

Korbania z Bukowca

Bukowiec to stosunkowo niewielka wieś o charakterze letniskowym, znajdująca się na trasie obwodnicy bieszczadzkiej, pomiędzy Sakowczykiem a Wołkowyją. Przy końcu wsi w kierunku Wołkowyji wpada do Zalewu Solińskiego rzeka Solinka.

Ścieżka na Korbanię
foto: P. Szechyński

Wyznakowano stąd ścieżkę spacerową, prowadzącą na jeden z najciekawszych szczytów w okolicy - Korbanię (894 m n.p.m, zwana dawniej Patrola). Ścieżka oznakowana jest kolorem zielonym, samo oznakowanie do niedawna było dość "radosne", lekko bezsensowne i mocno nieprzemyślane. W roku 2014 Nadleśnictwo Baligród poprawiło ścieżkę: są nowe oznaczenia, kładki i pomosty.

Wbrew informacjom zawartym w niektórych przewodnikach, nie jest to trasa ani specjalnie stroma, ani zarośnięta, ani też nieprzyjemna. Zdecydowana większość ścieżki przebiega w terenie leśnym, zacienionym, co jest przyjemne zwłaszcza w letnie, upalne dni. W dolnych częściach ścieżkę przecina kilka potoczków.

Miejsce styku ze ścieżką czerwoną wokół Bukowca, 2010
foto: P. Szechyński

Ścieżka jest dobrą propozycją przede wszystkim dla turystów przebywających w Bukowcu lub okolicy, na wycieczkę typu: tam i z powrotem - jest to najkrótsze wejście na ten widokowy (częściowo) szczyt. Trasa z przeciwnej strony, czyli z Łopienki lub Tyskowej jest znacznie dłuższa).

Aby dostać się na początek ścieżki, skręcamy w lewo (idąc/jadąc od Sakowczyka) w drogę oznaczoną wyraźnym znakiem "ślepa uliczka", po chwili mijamy kościół z prawej strony. Teraz należy kierować się wzdłuż zabudowań wsi, lekko pod górę, aż do skrzyżowania z droga stokową (stokówka to potocznie utwardzona droga leśna) biegnącą z Bukowca do Polanek. Zmotoryzowani mogą na poboczu zostawić pojazd. Jest tu również spory plac przeładunkowy surowca drzewnego, zatem miejsca jest sporo. W listopadzie 2018 przeprowadzono rewitalizację szlaku na Korbanię od strony Bukowca. W jej ramach na wspomnianym placu stanęła duża wiata turystyczna z piecem a obok zrobiono miejce na ognisko. Mniejsze zadaszone wiatki spotkamy po drodze oraz pod szczytem, gdzie również jest miejsce na ognisko.

Na Korbani - widok w kierunku Jeziora Solińskiego przed odkrzaczeniem szczytu i wybudowaniem wieży widokowej, 2010
foto: P. Szechyński

Skręcamy na wspomnianą stokówkę w prawo i po kilkudziesięciu metrach odnajdujemy drogę leśną prowadzącą w lewo, na którą skręcamy - będą znaki koloru zielonego. Stokówka natomiast biegnie dalej prosto dochodząc do asfaltu w okolicy mostu na Solince. W przeciwną stronę, wspina się natomiast mocno do góry, by zakończyć bieg w Polankach.

Ruszamy lekko pod górę. Teren jest zalesiony, zacieniony, możliwe błoto nawet po kilku dniach słonecznej aury. Po kilku minutach docieramy do niewielkiego potoczka, który przekraczamy. Kolejne 15 minut to marsz nadal pod górę, dochodzimy do rozwidlenia dróg i kręcimy w prawo. Oznakowanie w tym miejscu słabe, jednak droga prosto również wyprowadzi na właściwą trasę. Zgubić się tu byłoby dość trudno.

Tabliczki ścieżki czerwonej. Można nią wrócić do Bukowca lub wyjść nią na Korbanię, zamiast proponowaną ścieżką zieloną
foto: P. Szechyński

Teraz droga zamienia się w leśną ścieżkę, pnącą się nadal do góry - i tak zostanie już do końca. Las niezbyt gęsty, ścieżka dość szeroka, jedynie w jednym miejscu trzeba przejść przez chaszcze.

Przed samym szczytem zaczyna być dość stromo, jednak jest to odcinek krótki. 200 metrów przed wierzchołkiem napotykamy oznakowaną kolorem czerwonym inną ścieżkę - również biegnącą z Bukowca. Po chwili wychodzimy z krzaków na niewielki wierzchołek Korbani.

Wiata na Korbani
foto: P. Szechyński

Pierwsze co rzuca się w oczy, to betonowy trójnóg geodezyjny - obudowany byłby niezłym punktem widokowym w okresie przed postawieniem wieży. Czas się rozejrzeć. Korbania (vel Patrola, Patryja) jest imponującym punktem widokowym, mimo, że mamy widoki jedynie na północ oraz wschód. W kierunku północnym doskonale widoczne jest Jezioro Solińskie, zapora, Polańczyk, Myczków i inne okoliczne wsie, na wschodzie pasmo Żukowa oraz wybijająca się Magura Łomniańska. Trudno do niedawna było dostrzec natomiast połoniny, gdyż szczyt Korbani dość intensywnie zarastał i była tu tylko mikroskopijna polanka. We wrześniu 2014 na Korbani stanęła drewniana wieża widokowa, która mocno wzbogaciła walory widokowe tego ciekawego szczytu a sam wierzchołek dość mocno odkrzaczono. W styczniu 2014 na Korbani zbudowano wiatę - jest już się gdzie schronić w razie niepogody. W roku 2018 w ramach rewitalicacji szlaku ustawiono tablice informacyjne oraz wspomniane wcześniej wiaty i miejsca na ognisko.

Wiata turystyczna w Bukowcu - początek ścieżki na Korbanię, 2019
foto: P. Szechyński

Powrót ta samą trasą. Można również zejść w przeciwną stronę - do Łopienki przez Przełęcz Hyrcza oraz do Tyskowej a stąd do drogi Baligród - Wołkowyja. Prowadzi tam znakowana ścieżka a odcinek Korbania - Łopienka (kolor zielony) oddany został we wrześniu 2014. Da się również zejść bezpośrednio do Tyskowej starą - dziką - ścieżką, ale do tego warto znać teren. Można również wrócić wspomnianą wcześniej ścieżką koloru czerwonego do Bukowca.

Zobacz także:

Z Tyskowej i Łopienki na Korbanię - opis trasy bez znaków
Korbania, galeria zdjęć - zdjęcia z Korbani

Czas przejścia: ok. 1½ h na górę oraz ok. ¾ h z powrotem.

Kilka zdjęć z proponowanej trasy:

1. Wieża na Korbani.
2. Na ścieżce Korbania - Bukowiec.
3. Na ścieżce Korbania - Bukowiec.

4. Wieża na Korbani świeżo po wybudowaniu (2014).
5. Wieża i schron na Korbani (2014).
6. Wieża widokowa na Korbani (2014).

7. Początek podejścia na Korbanię.
8. Znaczki ścieżki czerwonej.
9. W lewo do Bukowca, w prawo do Polanek.

10. Na szczycie Korbani.
11. Widok z Korbani w kierunku Zalewu Solińskiego.
12. Widok z Korbani na Zalew Soliński, Polańczyk i zaporę w Solinie.

13. Widok z Korbani w kierunku wschodnim.
14. Widok z Korbani na Bieszczady Wysokie.
15. Na ścieżce z Bukowca na Korbanię.

tekst oraz zdjęcia: P. Szechyński