» Warto zobaczyć | Skała Myczkowiecka

Skałki Myczkowieckie (Skała Myczkowiecka) - pomnik przyrody

Jednym z ciekawszych i wartych obejrzenia pomników przyrody nieożywionej, są z pewnością Skałki Myczkowieckie. Nazwa taka wielokrotnie powielana już się zakorzeniła, jednak poprawnie jest to Skała Myczkowiecka. Wznosi się ona blisko 30 m ponad tzw. martwe koryto Sanu - czyli stare koryto rzeki San, który płynął tędy przed powstaniem zapory w Myczkowcach.

Skała Myczkowiecka zimą
foto: P. Szechyński

Ten unikatowy pomnik przyrody znajduje się ok. 1000 m poniżej zapory tworzącej sztuczne Jezioro Myczkowieckie, nieopodal ośrodka Caritas. Jest to unikalna ściana skalna długości ok. 600 m i wysokości w najwyższym punkcie ok. 25-30 metrów, porośnięta rzadko w tych stronach spotykaną ciepłolubną roślinnością naskalną. W szczelinach skalnych gnieżdżą się liczne gatunki ptaków, które zakładają w tym bezpiecznym dla nich miejscu gniazda lęgowe i przez cały niemal rok wspaniale koncertują. Rozciąga się z nich wspaniała panorama na Myczkowce a od punktu widokowego odchodzi do Orelca żółty szlak spacerowy.

Skała Myczkowiecka latem
foto: P. Szechyński

Zainteresowani obejrzeniem skałek od dołu powinni udać się ścieżką kawałek poniżej parkingu ośrodka Caritas w kierunku dawnego koryta rzeki (zmotoryzowani mogą zostawić samochód na parkingu ośrodka - parking jest bezpłatny). Obecnie znajduje się tu znakowana ścieżka koloru czerwonego, biegnąca wzdłuż Skałek Myczkowieckich a po ich minięciu można wyjść z powrotem na szosę. Wychodząc z parkingu należy skręcić w prawo i po ok. 100 m będzie oznakowany skręt ścieżki, która schodzi wśród łanów rudbekii nagiej (latem) w kierunku martwego koryta Sanu. Można oczywiście podejść drogą z Caritasu również w przeciwną stronę - drogą na Myczkowce. Po minięciu skałek, po prawej będzie wejście na ścieżkę. Dostępność ścieżki w dolnej części czasami zależna jest od pory roku oraz poziomu wody.

W górnej części Skałek Myczkowieckich znajduje się taras widokowy, z którego roztacza się piękna panorama okolicy. Taras jest tuż przy drodze i jest z niej widoczny. Obok miejsce na 3-4 samochody.

Do poruszania się w tym terenie oprócz typowych map turystycznych polecamy mapę "Kotlina Uherczańska i okolice" wydawnictwa Ruthenus, skala 1:25000 z ciekawym informatorem na odwrocie opisującym w skrócie największe atrakcje okolicy. Mapa dostępna jest bezpłatnie w punktach informacji turystycznej oraz wybranych ośrodkach. Ponadto aktualne mapy Bieszczadów wydawnictw Ruthenus czy Compass, gdzie będą zaznaczone aktualne ścieżki piesze (a te w Bieszczadach zmieniają się i przybywają szybko).

P. Szechyński

Zobacz także:
Myczkowce
Skała Myczkowiecka - galeria zdjęć

Martwe koryto Sanu z tarasu widokowego na Skale Myczkowieckiej
foto: P. Szechyński

Skała Myczkowiecka
foto: P. Szechyński

Skała Myczkowiecka
foto: P. Szechyński

Skała Myczkowiecka
foto: P. Szechyński

Latem ścieżka pod skałą jest dość zarośnięta
foto: P. Szechyński

Skała Myczkowiecka
foto: P. Szechyński

Martwe koryto Sanu zimą
foto: P. Szechyński

Skałki Myczkowieckie zimą
foto: P. Szechyński

Skałki Myczkowieckie
foto: P. Szechyński