» Warto zobaczyć | Koziniec

Koziniec - kamieniołom jako punkt widokowy

Położony w bliskiej odległości od Soliny, opadający w kierunku Zalewu Myczkowieckiego kamieniołom na stoku góry Koziniec (522m n.p.m.) w Bóbrce, jak i utworzony w jego pobliżu rezerwat przyrody to miejsce, które z pewnością warto zobaczyć podczas pobytu na tym terenie.

Kamieniołom na Kozińcu
foto: P. Szechyński

Nieczynny obecnie kamieniołom jest miejscem dość ciekawym, przede wszystkim jako doskonały punkt widokowy w kierunku Soliny. Dojść do niego można z pobliskich Myczkowiec znakowaną ścieżką koloru niebieskiego, jednak najprościej jest dostać się tu z drogi Myczkowce - Bóbrka, która do niego przylega. Zmotoryzowani mogą zostawić pojazdy bezpośrednio pod kamieniołomem.

Na wierzchołek kamieniołomu nie prowadzi tędy znakowana trasa, jednak łatwo tam wyjść, trzymając się wydeptanej drogi, która trawersuje kilka razy zbocze, by po kolejnych półkach wejść na sam wierzchołek. Przemieszczając się po dawnych stanowiskach wydobywczych dostrzec można ciekawe odkrywki, ukazujące budowę geologiczną tego miejsca. Samo wyrobisko ma ok. 300m długości i 90m szerokości. Widoczna jest tu stropowa część warstw krośnieńskich, stanowiący większość kompleks piaskowców z Ostrego oraz część warstw krośnieńskich górnych. Profil ten jest najlepiej widoczny ze środkowego z pięciu ogółem poziomów eksploatacyjnych. Kamieniołom ten jest najlepszym odsłonięciem grzbietotwórczego poziomu piaskowców glaukonitowych z Ostrego, które posłużyły jako budulec dla solińskiej zapory. Eksploatację zakończono w latach 70.XXw.

Kamieniołom na Kozińcu - pozostałości dawnej eksploatacji
foto: P. Szechyński

Przed wejściem na teren kamieniołomu znajduje się ciekawa kapliczka. Stoi ona po przeciwnej stronie drogi. Pochodzi z roku 1848 a więc roku zniesienia pańszczyzny - pod nią wg przekazów zakopane są księgi powinności wobec dworu, jak to wówczas czyniono. Była ona również przyczynkiem tzw. powstania leskiego w roku 1934. Zaszła wówczas konieczność przesunięcia kapliczki w związku z rozbudową drogi. Sowieccy agitatorzy puścili plotkę (a ciemni chłopi w nią uwierzyli), że to panowie odkopują księgi powinności by przywrócić pańszczyznę. Wściekli chłopi, uzbrojeni w co było pod ręką, rozpędzili robotników drogowych, porozbijali posterunki policji i ruszyli na urzędników państwowych.

Dzisiejszy wygląd kapliczki to efekt renowacji przeprowadzonej w roku 2001. Umieszczono w niej wówczas ikonę pt. "Umilenie", której autorem jest Leon Chrapko z Bóbrki (Galeria Le-Graż).

Punkt widokowy
foto: P. Szechyński

Po wyjściu na wierzchołek kamieniołomu ukazuje się wspaniały widok na część Zalewu Myczkowieckiego, zaporę w Solinie i fragment solińskiego zbiornika, Bóbrkę z charakterystycznym Żukowcem (502m n.p.m.), Jawor oraz połoniny - jeśli trafimy na dobrą widzialność. Obok trzy krzyże symboliką nawiązujące do podobnych krzyży na stokach Gruszki nad Tarnawą Górną czy krzyży stojących w Kazimierzu nad Wisłą. Jeden z nich jeszcze niedawno leżał uszkodzony, obecnie stoi ponownie. Bardzo dobre warunki widokowe panują tu również zimą, lecz wyjście jest trudniejsze. Ze względu na to, że jest to dawny kamieniołom - w żaden sposób niezabezpieczony - należy zachowywać ostrożność bez względu na porę roku.

Na południowych stokach Kozińca powstał rezerwat przyrody o tej samej nazwie. Utworzono go w roku 2004, ma ponad 28 ha powierzchni. Cel utworzenia rezerwatu to ochrona stromego, zalesione zbocza góry, które posiada w tym miejscu duże nachylenie stoków, przechodzące miejscami w skalne urwiska z wychodniami i odsłonięciami piaskowców i łupków warstw krośnieńskich porośniętymi grądem z fragmentami jaworzyny, rzadkimi gatunkami roślin i płatami zbiorowisk kserotermicznych. Osobliwością rezerwatu jest lepnica gajowa, którą spotkać można głównie w Pieninach. Tu doliczono się ok. 150 okazów - spotkać ją można również na pobliskich Skałkach Myczkowieckich. W rezerwacie ponadto występują m.in. storczyki: buławnik wielkokwiatowy, kruszczyk szerokolistny, listeria jajowata oraz pozbawiony chlorofilu gnieźnik leśny a z roślin górskich: sałatnica leśna i tojad mołdawski. W rezerwacie spotkac można również gady i płazy: żmiję zygzakowatą, gniewosza plamistego, węża Eskulapa, padalca i jaszczurki: żyworodną i zieloną a także kumaki górskie. Przez teren rezerwatu biegnie wspomniana wyżej ścieżka koloru niebieskiego, poruszanie się poza nią jest zabronione.

Uwaga: teren nieczynnego kamieniołomu w Bóbrce może być niebezpieczny. Wejście na własną odpowiedzialność.

Literatura:

1. Miesięcznik "Bieszczady", nr 15 | 10/2010, "Koziniec - rez. przyrody".
2. Piaskowce z Ostrego w kamieniołomie w Bóbrce" - www.msn.gov.pl
3. Orłowski S., "Bóbrka", "Nowe rezerwaty przyrody w Bieszczadach".

Widok z Kozińca na Zalew Myczkowiecki i Soliński
foto: P. Szechyński

Widok ze środkowej części kamieniołomu na Bóbrkę
foto: P. Szechyński

Widok ze środkowej części kamieniołomu
foto: P. Szechyński

Kamieniołom na Kozińcu
foto: P. Szechyński

Kamieniołom na Kozińcu zimą
foto: P. Szechyński

Kamieniołom na Kozińcu zimą
foto: P. Szechyński

Kamieniołom na Kozińcu zimą
foto: P. Szechyński

Kamieniołom na Kozińcu zimą
foto: P. Szechyński